يادداشت پايگاه خبري تحليلي پيرغار؛
ضمن تبريک تهنيت به بندگان الهي به ميمنت فرارسيدن ماه مبارک رمضان که ضيافت الله و شهرالله و آيت الله است و نيز همراه با اداي احترام و تعظيم تمام به پيشگاه همه صاحبان مقام و مقربان پر احتشام درگاه الهي، لازم مي دانم که در راستاي تعجيل ايماني جهت بهره مندي نوراني از مواهب کمياب رحماني در اين ماه ضيافت و ميهماني، متذکر شوم که مشکل ما با ماه مبارک رمضان، مشکل عدم درک رمضان است و اگر فاصله فاحشي بين ورودي و خروجي خود در ماه مبارک رمضان احساس و ملاحظه نمي کنيم، مربوط به کيفيت اين ضيافت نيست، بلکه ريشه در فواصل فهم ما در مقابل سهم ما از اين حضور مبتني بر شعور دارد که متاسفانه گاهي ما را با اين ضيافت ناب، غريب و بيگانه نيز مي نماياند و اين در منافات با فلسفه ماهي است که خداوند دعوت عام از بندگان خويش دارد و همانند طواف کعبه، همه يک رنگ و يکسان اند و رجحان حضور براي هيچ بنده اي در وروديه اين شهرالله قائل نشده و آنچه که برتري ها را متعين مي سازد، خروجي است که طبعاً دستاوردهاي معنوي کساني است که تا توانسته اند، توشه گرفته و در مقامات عرفاني مناجات خويش با خداي متعال، حتي ملاقات را نيز ذخيره کرده اند!
رمضان، قرارگاه بي قراراني است که در ماديات به آرامش نمي رسند و تنها پناهگاهي که به آنها امنيت مي بخشد، جلب رضايت الهي است که آن هم با قربِ الهي محقق مي شود و از اين رو، مي توان مدعي شد که رمضان به کام آناني است که در دام کام گرفتن از دنيا، مقام طلبي نکرده و از مرام الهي خود باز نمي مانند!
رمضان، پناهگاه دلشدگاني است که منتهي الآمالشان، وصل بخدا و اعتصام به حبل الله است که لحظه اي از اين انديشه، جدا نشده و پيشه آنها تيشه زدن به ريشه نفوذ شيطان در اعماق جان انساني دارد که در مقام خلقت، شريف است و به واسطه غفلت، شرير نيز مي گردد!
درک رمضان، با روزه داري آغاز مي شود و به روزه داري نيز منجر مي شود و اختلاف اساسي در چگونگي تعبير از ماه روزه داري است، يکي روزه داري را تحمل گرسنگي در برابر مأکولات و تشنگي در برابر مشروبات مي داند، ديگري آن را موسع ديده و روزه داري را ترک محرمات شامل همه کارکردهاي تمامي اعضاء و جوارح آدمي مي نگرد و از غيبت و تهمت و فحاشي و هتاکي و تمسخر و توهين و توطئه و تباني و حسادت و شقاوت و خيانت گرفته تا انواع فسادهاي اخلاقي و اجتماعي و اقتصادي و سياسي و فرهنگي و غيره رسيده و بعبارتي همه نوع مصاديق فاصله گيري از همه جور سيئات ويرانگر انسان و جامعه بشري است و نمي توان به تعبير امام علي(ع) روزه داري را به تجمل گرسنگي و تشنگي معمول محدود و تفسير به رأي نمود!
نمازهاي واجب و مستحب با حضور قلب، قرائت معناگراي قرآن و انس با آن، دعاهاي مخصوص و مناجات خالصانه، حضور در مسجد و مجالس روضه و تفسير، تهجد شبانه، مطالعه کتب و آثار اسلامي، توبه و انابه و عزم جدي براي بازگشت از جاده گناهان، رسيدگي به عملکرد فردي خويش در ادوار گذشته، حلاليت طلبي و پرداخت تاوان رضايت گيري، توجه و کمک به محرومان و نيازمندان واقعي، خدمت خالصانه و بي ريا به بندگان خدا، تزکيه نفس و تطهير درون، تصحيح رابطه با همنوعان و جامعه، بصيرت ورزي و تقويت نگاه به امور اجتماعي و سياسي، افزايش اعتماد به نفس و رشد بندگي نسبت به خدا و فاصله گرفتن از هر چيزي غير از خدا، رشد مديريت کلامي و رفتاري و فکري بر خود و .... تنها و تنها بخشهاي کوچکي از دستاوردهاي بزرگي است که از آدمي، انتظار دسترسي به آنها قابل تصور است!
رمضان را مي توان نردباني تصور کرد که جايگاه بلند انسان بر اساس شماره تعداد پله هايي محاسبه مي گردد که تعيين کننده نهايي ارتفاع قد و مقام آدمي اند و طراحي و اجراي اين پله ها را افراد بر اساس ميران عملکرد خود بعهده مي گيرند و هر اندازه که بر تعداد اين پله افزوده شود، مقام بندگان الهي و ميهمانام ضيافت الله نيز ارتقاء و اعتلاء مي بابد!
فلذا بايد تاکيد کرد که مقام الهي رمضان را کساني بيشتر و واقعي تر درک مي کنند که در گردش معنوي ايام و ليالي اش، کشش ها و گرايش هاي مادي را بيشتر ترک مي کنند و به تعبير امام علي(ع)، بجاي نگاه خشن و خشم آلود به سختي هاي آن، با آن انس گرفته و به آن عشق مي ورزند و در اين صعود معنوي به قله هاي عاشقي، فراتر از وجوب و فريضه و تکليف، رمضان را فرصت طلايي براي تحقق غايت الهي خلقت تلقي کرده و به مقام وصل نايل مي شوند!
يادمان باشد که مهم ترين شب سال يعني ليلة القدر که به تعبير قرآن کريم در سوره قدر، از هزار ماه هم برتر است در ماه مبارک رمضان قرار داده شده است!
يادمان باشد که نزول يکباره قرآن کريم به وجود ذيجود پيامبر اعظم(ص) که کتاب نور و هدايت انسان است، در همين ماه شريف انجام شده است!
يادمان باشد که ضيافت الهي همه بندگان خدا که فرصتي براي استحمام معنوي سالانه جامعه بشري است، مختص همين ماه مبارک رمضان است!
يادمان باشد که ماه رمضان تنها ماهي است که درب هاي غضب الهي کاملاً مسدود و درب هاي رحمت الهي کاملاً مفتوح است و انسان مي تواند براي بهشتي شده، ميان بُر هم بزند!
يادمان باشد که تنها و تنها در ماه مبارک رمضان است که شيطانها در غل و زنجيرند و خداوند فرصت رهايي از شياطين رجيم را به انسانها اعم از طاهرين و گناهکاران اعطاء فرموده است!
يادمان باشد که در ماه رمضان خداوند به همه حرکات و سکنات روزه داران واقعي، اجر مضاعف مي دهد و حتي آنها را بخاطر خواب و نفس و گرسنگي و تشنگي و خستگي و تحمل بوي دهان روزه داران ماجور مي داند!
يادمان باشد که معيار و ضريب محاسبه همه عبادات و خدمات در اين ماه مبارک دوچندان است و کلاً خداوند نمي خواهد ميهمانان و بندگان خود را دست خالي و يا کم بهره بدرقه کند!
يادمان باشد که در ماه مبارک رمضان درب جهنم بسته است و انسان مسلمان و روزه دار مي تواند با توکل به خدا و توسل به ائمه اطهار(ع) و نيز ثبت ثواب ها و حذف گناهان از خود، به بهشت رهنمون گردد!
رمضان، فينال تمامي همت ها و تلاش هاي مجدانه معنوي است که از عبادات و طاعات ماه رجب المرجب آغاز مي شود و در ادعيه گرانسنگ ماه شعبان المعظم اوج مي گيرد و در ضيافت الله اعظم ماه رمضان المبارک، نهايي مي گردد و در پايان سه ماه عبادات و مناجات خالصانه، با تخليه گناهان و تزکيه نفوس و تعالي خلقيات، معراج معنوي مومنان ميهمان محقق مي شود و انسان به مقام خليفةاللهي و حبيب اللهي نايل شده و خداگونگي اش را به عينه ملاحظه مي کند.
در پايان تاکيد مي شود که درک ماه مبارک رمضان، کوشاورد است و انسان با کوشش و جديت مي تواند به مقامات پيش بيني شده در اين ماه دسترسي پيدا کند و به هيچ وجه نمي توان به انتظار نشست و منتظر معجزه تحول ماند و خوشا به حال کساني که با انگيزه کافي، روحيه بالا، پشتکار قوي، همت وافر، هدف عالي و اميد زياد به سوي احراز مقاماتي خيز بر مي دارند که براي غالب مومنان، بجز در ماه مبارک رمضان، فرصت اکتساب و دسترسي عاجل و کامل، متصور و ميسور نيست!
منبع خبر: بلاغ